Παρά το γεγονός ότι κάποιες από αυτές είναι παντρεμένες με οικογένεια, διώχνουν τους άντρες τους στα χωράφια κατά τη διάρκεια της εβδομάδας και τους ξαναβλέπουν τα σαββατοκύριακα.
Οι γιοι φεύγουν από τα σπίτια τους μόλις πάνε 18 ετών και κανένας άλλος άντρας δεν επιτρέπεται να μείνει στην περιοχή. Ο οικισμός χρονολογείται από το 1890, όταν μια νεαρή γυναίκα και η οικογένειά της αφορίστηκαν από την Καθολική εκκλησία αφού κατηγορήθηκε για μοιχεία.
Σιγά-σιγά περισσότερες ανύπαντρες γυναίκες και μονογονεϊκές οικογένειες εντάχθηκαν στην κοινότητα, και κατά τη διάρκεια των δεκαετιών έγιναν αρκετές προσπάθειες από τους άνδρες προκειμένου να παρεισφρήσουν στον τρόπο ζωής τους αλλά υπήρχε μία αυστηρή πολιτική: «Όχι αρσενικό». Σήμερα, οι γυναίκες είναι επιφορτισμένες με κάθε πτυχή της ζωής – από τη γεωργία και την πολεοδομία μέχρι ακόμη και τη θρησκεία. Προσοχή!
Οι άντρες θα γίνουν δεκτοί μόνο αν συμφωνήσουν με τον γυναικείο τρόπο ζωής. Εντάξει… Αυτό είναι λίγο μπέρδεμα!