Μαντινάδες !!!!

 

Γιάιντα

Αναντρανίζω για να ιδώ
την ομορφιά σου Κρήτη
στη ζωγραφιά απού 'σαξα
στην άκρα του πλανήτη.

Γιατί 'σαι αλάργο δεν μπορώ
να 'μαι κοντά σου πάντα
και μες τη σκέψη τριγυρνά
ένα μεγάλο γιάιντα!

Γιάιντα δεν μπόριες Κρήτη μου
να μας σε θρέψεις τότες
Και έπεψές μας διακονιά
σ' ούλες τσι ξένες πόρτες.

Στον Καναδά στην Αμερική,
πέρα στη Γερμανία,
κάτω βαθιά στην Αφρική
και δω στην Αυστραλία.

Ωσαν τη λεμονόκουπα
ετσά επέταξές μας
Εσύ πρώτη πατρίδα μας
στα ξένα κι έχασές μας.

Και μαραζώνει η καρδιά
σαν βλέπομε καιρό
Ν' αναμαζώνεις 'πό παντού
μιλέτια ένα σωρό,

π' αλλοιώνουνε τα έθιμα
ήθη και χαρακτήρα
κι εμείς πασκίζουμε γι αυτά
στη νέα μας πατρίδα.

Οι μπόρες δε λυγίζουνε
κιανένα επά στα ξένα
και έχουμε τη σκέψη μας
πάντα κοντά σε σένα.

Γι αυτό μιαν άλλη χτίσαμε
στην Αυστραλία Κρήτη
κι ακούγεται η δράση τζη
σε ούλο τον πλανήτη.

Με έθιμα του τόπου μας
την έχομε μπολιάσει
κι η Κρήτη επά θ' ακούγεται
ώστε να στέκει η πλάση.

Δε μας σε λείπει πράμα μπλιο
που έχετε ετά κάτω
πίνομε στην υγεία σας
και λέμε "’σπρο πάτο».

Οδυσσέας Πλατύρραχος