Πέραν του “προσωπικού ενδιαφεροντος” προς τις ένοπλες δυνάμεις, όπως ο ίδιος λέει κατά καιρούς,
ο Σαμαράς προσεγγίζει το θέμα για άλλους ,λιγότερο εμφανείς, λόγους.
Αποφέυγοντας, για αρχή, να δώσει και δεύτερο υπουργείο που χειρίζεται εθνικά θέματα στον Βενιζέλο, (έχει ήδη το υπ. Εξωτερικών) ο Σαμαράς προσπαθεί να αποφυγει και τυχόν αναταράξεις καθώς πολλοι από τους “γαλάζιους” θα σκεφτουν ότι …μειώνονται οι κυβερνητικές θέσεις που κατέχουν στελέχη του. Σε καμία περίπτωση ,πάντως, δε σκέφτεται να δώσει το υπουργείο στην Ντόρα Μπακογιάννη, αλλά ούτε στον Πάνο Παναγιωτόπουλο , ο οποίος έχει ξαναπεράσει από αυτή τη θέση.
Πίσω από αυτά τα σενάρια όμως, κρύβονται κι άλλοι πολιτικοί λόγοι για τους οποίους θέλει ο Σαμαράς να έχει τον πλήρη έλεχγο: από τη μία τα εξιοπλιστικά θέματα και από την άλλη, οι τυχόν κινητοποιήσεις από στελέχη των ένοπλων δυνάμεων και οι εξεγέρσεις των στρατιωτικών.
