να γράψουμε «ειδικές» αναλύσεις τον τελευταίο καιρό (όταν δηλ. και λαμβάνουν χώρα τα γεγονότα αυτά). Ήδη εδώ και μερικά χρόνια, από τις στήλες της «Ε.Ω.», κρούσαμε τον κώδωνα του κινδύνου σχετικά με τις απίστευτες εξελίξεις, τις ραγδαίες γεωπολιτικές μεταλλάξεις, που έπεται να υλοποιηθούν σε μια σειρά περιοχών του πλανήτη, ειδικά δε στην τόσο νευραλγική περιοχή μας (Ενδιάμεση Περιοχή της Γης, ανατολική Μεσόγειος)... Και ιδού που οι εξελίξεις δικαίωσαν απολύτως τις απαισιόδοξες εκείνες προβλέψεις μας!
Μόνο στη διάρκεια των τελευταίων έξι ετών (2008-2014) ο πλανήτης μας εισήλθε στην εποχή του χάους, σε ένα ιδιότυπο πέρασμα προς την περιβόητη Νέα Εποχή (ή εποχή του Υδροχόου). Ακολουθεί ένας σύντομος κατάλογος των (κατά πολλούς) εσχατολογικών αυτών γεγονότων. Η πτώχευση της “Lehman Brothers” στις ΗΠΑ, τον Σεπτέμβριο του 2008, και η ύφεση της αμερικανικής οικονομίας (δηλ. η αρχή του τέλους του καπιταλισμού)... Η περίφημη «ελληνική κρίση» χρέους, την περίοδο 2009-2010, η οποία σύντομα «χτύπησε» και άλλες ευπαθείς χώρες της Ευρωζώνης (κατά σειρά: την Ιρλανδία, την Πορτογαλία, την Ισπανία, την Ιταλία και την Κύπρο)... Το ξέσπασμα, στα τέλη του 2010-αρχές του 2011, της «αραβικής άνοιξης», η οποία οδήγησε στην πτώση μιας σειράς απολυταρχικών καθεστώτων στη Βόρεια Αφρική και τη Μέση Ανατολή... Ο εμφύλιος πόλεμος στη Συρία, ο οποίος μαίνεται αιματηρότατος εδώ και 3,5 περίπου χρόνια (από τις αρχές σχεδόν του 2011)... Το γκρέμισμα της Μεταπολίτευσης στην Ελλάδα, μετά τις δίδυμες εκλογές του 2012, όταν ΝΔ και ΠΑΣΟΚ υπέστησαν πρωτοφανή καθίζηση και, κατ’ ουσίαν, απαξιώθηκαν πλήρως ως πολιτικές δυνάμεις του τόπου... Η «τουρκική άνοιξη», με τα δραματικά γεγονότα της πλατείας Ταξίμ στην Κωνσταντινούπολη (αλλά και σε άλλες πόλεις της Τουρκίας), το καλοκαίρι του 2013, που δεν είναι παρά το «προοίμιο» ενός τουρκικού εμφυλίου πολέμου... Ο παρ’ ολίγον παγκόσμιος πόλεμος, τον Σεπτέμβριο του 2013, όταν οι ΗΠΑ δήλωσαν έτοιμες να επιτεθούν στη Συρία, αλλά έκαναν πίσω μετά από την παρέμβαση της Ρωσίας... Η νέα ουκρανική κρίση (μετά από εκείνη του 2004), που ξέσπασε ξαφνικά τον Φεβρουάριο του 2014 και συνεχίζεται ακόμη... Τέλος, το «σφυροκόπημα» της λωρίδας της Γάζας από τον ισραηλινό στρατό εδώ και μερικές εβδομάδες, ένα νέο επεισόδιο στη σφαγή των Παλαιστινίων από τα σιωνιστικά «γεράκια» της Μέσης Ανατολής...
Χρειάζονται άραγε περισσότερα για να αντιληφθεί και ο πλέον αδαής περί την πολιτική επιστήμη ότι ο κόσμος μας βαδίζει σε άκρως δραματικές καταστάσεις; Ήδη οι παγκόσμιες ανακατατάξεις είναι ασύλληπτες. Οι ΗΠΑ βρίσκονται, όπως έχουμε εδώ και πολύ καιρό επισημάνει, σε αναδίπλωση των δυνάμεών τους. Απέφυγαν δύο φορές τη χρεοκοπία (μία το φθινόπωρο του 2013 και μία την άνοιξη του 2014), αλλά αποσύρουν τα στρατεύματά τους τόσο από το Ιράκ όσο και από το Αφγανιστάν (μη δυνάμενες πια να τα συντηρήσουν)... Επίσης, οι ΗΠΑ υποχώρησαν τόσο στο θέμα της Συρίας, τον Σεπτέμβριο του 2013, όταν και δεν επενέβησαν τελικά στη χώρα αυτή (κατόπιν συμφωνίας κορυφής των Ομπάμα και Πούτιν), όσο και στο θέμα της Ουκρανίας, αφού δέχτηκαν αδιαμαρτύρητα σχεδόν αφενός την ανακήρυξη ανεξαρτησίας της χεροσνήσου της Κριμαίας και αφετέρου την αποκοπή της ανατολικής Ουκρανίας από το Κίεβο (που σχημάτισε τη λεγόμενη «Νέα Ρωσία»).
Το έχουμε αναφέρει ουκ ολίγες φορές από τις στήλες αυτής εδώ της εφημερίδας: η Δύση, προεξαρχόντων των ΗΠΑ, βρίσκεται σε συνεχή υποχώρηση των δυνάμεών της! ΗΠΑ και ΕΕ μαστίζονται από έντονα οικονομικά προβλήματα (χρηματοπιστωτική κρίση), δηλ. από κρίση του καπιταλισμού στο σύνολό του, και έτσι – ως αποτέλεσμα – ο δυτικός ιμπεριαλισμός οπισθοχωρεί. Κάποτε, π.χ., οι ΗΠΑ επενέβαιναν σχετικά άνετα στη Γρανάδα, τον Παναμά, το Ιράκ κτλ., βομβάρδιζαν ανεξάρτητες χώρες όπως η Λιβύη ή η Γιουγκοσλαβία και αδιαφορούσαν πλήρως για τις αποφάσεις του ΟΗΕ ή τις αντιδράσεις της διεθνούς κοινότητας! Σήμερα όμως, υπό το βάρος της φοβερής πίεσης που ασκεί επί της Δύσης η διαρκώς ανερχόμενη Ανατολή (μέσω του Ευρασιατικού Άξονα Μόσχας-Πεκίνου), οι παγκόσμιοι συσχετισμοί αλλάζουν άρδην...
Εμείς ουδέποτε κάναμε «συνωμοσιολογία» από αυτό εδώ το μετερίζι, όπως δυστυχώς πράττουν ορισμένοι καραγκιόζηδες της ψευτοδημοσιογραφίας!... Γι’ αυτό και πέσαμε μέσα στις προβλέψεις μας, ακριβώς επειδή αυτές βασίζονται πάνω σε επιστημονικά πορίσματα, χωρίς όμως να αγνοούμε και τον ρόλο της μεταφυσικής στην παγκόσμια ιστορία. Όλα λοιπόν όσα συμβαίνουν αυτή την εποχή πάνω στον πλανήτη δεν μπορεί παρά να είναι εφαρμογές σχεδίων δεκαετιών! Κάτι πέρα για πέρα λογικό, εφόσον καμία σοβαρή υπερδύναμη δεν χαράζει την εξωτερική της πολιτική «στο πόδι», αλλά αντιθέτως ακολουθεί προγραμματισμό σε βάθος χρόνου. Ό,τι συνεπώς βγάλαμε στη δημοσιότητα, εμείς και οι συνεργάτες μας, όπως π.χ. τα σχέδια «Φάρος της Ανατολής», “Bulgravia” κτλ., προέρχονται από το βαθύ παρασκήνιο της παγκόσμιας πολιτικής σκηνής και τα εξασφαλίσαμε για να τα παρουσιάσουμε στο αναγνωστικό μας κοινό, προειδοποιώντας έτσι τους Έλληνες για το «τι μέλλει γενέσθαι»...
Ένας «μαιτρ» της παγκόσμιας πολιτικής είναι αναμφίβολα ο, ηλικίας 91 ετών πλέον, πρώην υπουργός εξωτερικών των ΗΠΑ Henry Kissinger. Ήδη σε κλασικά του έργα, όπως π.χ. το “Diplomacy” και το “Years of renewal” (το πρώτο κυκλοφόρησε στα ελληνικά, το δεύτερο νομίζουμε όχι), που δημοσιεύτηκαν στη δεκαετία του 1990, βλέπουμε μία πλήρη ανάλυση των διεθνών σχέσεων, αλλά και των επιδιώξεων των ΗΠΑ μέσα από την ιστορική εμπειρία. Στο έργο του “Diplomacy” ο Kissinger αναφέρει χαρακτηριστικά για τη Νέα Παγκόσμια Τάξη (δική μας μετάφραση):
«Αναδύεται ένας κόσμος, ο οποίος σε πολλά πράγματα θυμίζει την Ευρώπη του 19ου αιώνα, αλλά τη φορά αυτή σε παγκόσμια κλίμακα. Μπορούμε να ελπίζουμε ότι θα επικρατήσει κάτι παρόμοιο με το σύστημα Μέτερνιχ, όπου η ισορροπία των δυνάμεων θα ενισχύεται από τις κοινά αποδεκτές αξίες. Στη σύγχρονη εποχή οι αξίες αυτές δεν μπορούν παρά να είναι μόνο δημοκρατικές» [ΣΗΜ.: ως «δημοκρατικές» ο Kissinger, με καθαρά οργουελικό τρόπο, εννοεί τον ολοκληρωτισμό της Νέας Εποχής, με την κυριαρχία των διεθνών τοκογλύφων και την αφαίμαξη των λαών του πλανήτη από κάθε ικμάδα δύναμής τους...].
Να τώρα τι είχε δηλώσει, ως «προφήτης» της διεθνούς πολιτικής σκηνής, ο αποκαλούμενος και ως «μάγος της διπλωματίας» Henry Kissinger σε συνέντευξή του, τον Ιανουάριο του 2012, στην εφημερίδα “The Daily Squib”. Τα λεγόμενα του Kissinger (που τα αφήνουμε ασχολίαστα) είναι φανερό ότι μας προετοιμάζουν για τα μέλλοντα να συμβούν δραματικά γεγονότα, σύμφωνα με τους σχεδιασμούς των διάφορων «στοών», «λεσχών» και «ιερατείων»... Ακολουθεί το χαρακτηριστικό απόσπασμα από την εν λόγω συνέντευξη:
«Οι ΗΠΑ χτυπούν εμμέσως τη Κίνα και τη Ρωσία, ενώ το τελευταίο χτύπημα θα είναι απέναντι στο Ιράν που είναι και ο βασικός εχθρός του Ισραήλ. Δώσαμε (οι ΗΠΑ) το δικαίωμα στην Κίνα και τη Ρωσία να αυξήσουν τη στρατιωτική τους δύναμη. Ο επικείμενος πόλεμος θα είναι σκληρός και ο νικητής μόλις ένας, εμείς. Η Ε.Ε. γνωρίζει καλά τι έρχεται και βιάζεται να δημιουργήσει έναν σχηματισμό τύπου υπερκράτους που θα τις δώσει ευκαιρίες, αλλά κυρίως θα εγγυηθεί την επιβίωσή της.
Αν είστε ένας απλός άνθρωπος το καλύτερο που έχετε να κάνετε είναι να προετοιμαστείτε για πόλεμο και να μετακομίσετε στην επαρχία ζώντας σε φάρμα. Καλό θα ήταν να έχετε μαζί σας και όπλα, για να αντιμετωπίσετε τις ορδές των πεινασμένων. Αν ανήκετε στην ελίτ, τότε θα υπάρχουν για εσάς ειδικά καταφύγια, ωστόσο και σε αυτά θα υπάρχει κίνδυνος.
Το σχέδιο είναι να καταληφθούν πάνω από επτά χώρες της Μέσης Ανατολής για τους πόρους τους. Είναι βέβαιο ότι η Κίνα και η Ρωσία δεν θα το επιτρέψουν και κάποια στιγμή θα παρέμβουν. Αν όλα πάνε όπως τα θέλουμε, η μισή Μέση Ανατολή θα γίνει ισραηλινή.
Από τις στάχτες του πολέμου θα οικοδομηθεί μια νέα κοινωνία, μία υπερδύναμη και μία παγκόσμια κυβέρνηση. Οι ΗΠΑ έχουν όλα όσα χρειάζονται, ώστε να είναι αυτή η μοναδική υπερδύναμη»...
volcanotimes.com/
Μόνο στη διάρκεια των τελευταίων έξι ετών (2008-2014) ο πλανήτης μας εισήλθε στην εποχή του χάους, σε ένα ιδιότυπο πέρασμα προς την περιβόητη Νέα Εποχή (ή εποχή του Υδροχόου). Ακολουθεί ένας σύντομος κατάλογος των (κατά πολλούς) εσχατολογικών αυτών γεγονότων. Η πτώχευση της “Lehman Brothers” στις ΗΠΑ, τον Σεπτέμβριο του 2008, και η ύφεση της αμερικανικής οικονομίας (δηλ. η αρχή του τέλους του καπιταλισμού)... Η περίφημη «ελληνική κρίση» χρέους, την περίοδο 2009-2010, η οποία σύντομα «χτύπησε» και άλλες ευπαθείς χώρες της Ευρωζώνης (κατά σειρά: την Ιρλανδία, την Πορτογαλία, την Ισπανία, την Ιταλία και την Κύπρο)... Το ξέσπασμα, στα τέλη του 2010-αρχές του 2011, της «αραβικής άνοιξης», η οποία οδήγησε στην πτώση μιας σειράς απολυταρχικών καθεστώτων στη Βόρεια Αφρική και τη Μέση Ανατολή... Ο εμφύλιος πόλεμος στη Συρία, ο οποίος μαίνεται αιματηρότατος εδώ και 3,5 περίπου χρόνια (από τις αρχές σχεδόν του 2011)... Το γκρέμισμα της Μεταπολίτευσης στην Ελλάδα, μετά τις δίδυμες εκλογές του 2012, όταν ΝΔ και ΠΑΣΟΚ υπέστησαν πρωτοφανή καθίζηση και, κατ’ ουσίαν, απαξιώθηκαν πλήρως ως πολιτικές δυνάμεις του τόπου... Η «τουρκική άνοιξη», με τα δραματικά γεγονότα της πλατείας Ταξίμ στην Κωνσταντινούπολη (αλλά και σε άλλες πόλεις της Τουρκίας), το καλοκαίρι του 2013, που δεν είναι παρά το «προοίμιο» ενός τουρκικού εμφυλίου πολέμου... Ο παρ’ ολίγον παγκόσμιος πόλεμος, τον Σεπτέμβριο του 2013, όταν οι ΗΠΑ δήλωσαν έτοιμες να επιτεθούν στη Συρία, αλλά έκαναν πίσω μετά από την παρέμβαση της Ρωσίας... Η νέα ουκρανική κρίση (μετά από εκείνη του 2004), που ξέσπασε ξαφνικά τον Φεβρουάριο του 2014 και συνεχίζεται ακόμη... Τέλος, το «σφυροκόπημα» της λωρίδας της Γάζας από τον ισραηλινό στρατό εδώ και μερικές εβδομάδες, ένα νέο επεισόδιο στη σφαγή των Παλαιστινίων από τα σιωνιστικά «γεράκια» της Μέσης Ανατολής...
Χρειάζονται άραγε περισσότερα για να αντιληφθεί και ο πλέον αδαής περί την πολιτική επιστήμη ότι ο κόσμος μας βαδίζει σε άκρως δραματικές καταστάσεις; Ήδη οι παγκόσμιες ανακατατάξεις είναι ασύλληπτες. Οι ΗΠΑ βρίσκονται, όπως έχουμε εδώ και πολύ καιρό επισημάνει, σε αναδίπλωση των δυνάμεών τους. Απέφυγαν δύο φορές τη χρεοκοπία (μία το φθινόπωρο του 2013 και μία την άνοιξη του 2014), αλλά αποσύρουν τα στρατεύματά τους τόσο από το Ιράκ όσο και από το Αφγανιστάν (μη δυνάμενες πια να τα συντηρήσουν)... Επίσης, οι ΗΠΑ υποχώρησαν τόσο στο θέμα της Συρίας, τον Σεπτέμβριο του 2013, όταν και δεν επενέβησαν τελικά στη χώρα αυτή (κατόπιν συμφωνίας κορυφής των Ομπάμα και Πούτιν), όσο και στο θέμα της Ουκρανίας, αφού δέχτηκαν αδιαμαρτύρητα σχεδόν αφενός την ανακήρυξη ανεξαρτησίας της χεροσνήσου της Κριμαίας και αφετέρου την αποκοπή της ανατολικής Ουκρανίας από το Κίεβο (που σχημάτισε τη λεγόμενη «Νέα Ρωσία»).
Το έχουμε αναφέρει ουκ ολίγες φορές από τις στήλες αυτής εδώ της εφημερίδας: η Δύση, προεξαρχόντων των ΗΠΑ, βρίσκεται σε συνεχή υποχώρηση των δυνάμεών της! ΗΠΑ και ΕΕ μαστίζονται από έντονα οικονομικά προβλήματα (χρηματοπιστωτική κρίση), δηλ. από κρίση του καπιταλισμού στο σύνολό του, και έτσι – ως αποτέλεσμα – ο δυτικός ιμπεριαλισμός οπισθοχωρεί. Κάποτε, π.χ., οι ΗΠΑ επενέβαιναν σχετικά άνετα στη Γρανάδα, τον Παναμά, το Ιράκ κτλ., βομβάρδιζαν ανεξάρτητες χώρες όπως η Λιβύη ή η Γιουγκοσλαβία και αδιαφορούσαν πλήρως για τις αποφάσεις του ΟΗΕ ή τις αντιδράσεις της διεθνούς κοινότητας! Σήμερα όμως, υπό το βάρος της φοβερής πίεσης που ασκεί επί της Δύσης η διαρκώς ανερχόμενη Ανατολή (μέσω του Ευρασιατικού Άξονα Μόσχας-Πεκίνου), οι παγκόσμιοι συσχετισμοί αλλάζουν άρδην...
Εμείς ουδέποτε κάναμε «συνωμοσιολογία» από αυτό εδώ το μετερίζι, όπως δυστυχώς πράττουν ορισμένοι καραγκιόζηδες της ψευτοδημοσιογραφίας!... Γι’ αυτό και πέσαμε μέσα στις προβλέψεις μας, ακριβώς επειδή αυτές βασίζονται πάνω σε επιστημονικά πορίσματα, χωρίς όμως να αγνοούμε και τον ρόλο της μεταφυσικής στην παγκόσμια ιστορία. Όλα λοιπόν όσα συμβαίνουν αυτή την εποχή πάνω στον πλανήτη δεν μπορεί παρά να είναι εφαρμογές σχεδίων δεκαετιών! Κάτι πέρα για πέρα λογικό, εφόσον καμία σοβαρή υπερδύναμη δεν χαράζει την εξωτερική της πολιτική «στο πόδι», αλλά αντιθέτως ακολουθεί προγραμματισμό σε βάθος χρόνου. Ό,τι συνεπώς βγάλαμε στη δημοσιότητα, εμείς και οι συνεργάτες μας, όπως π.χ. τα σχέδια «Φάρος της Ανατολής», “Bulgravia” κτλ., προέρχονται από το βαθύ παρασκήνιο της παγκόσμιας πολιτικής σκηνής και τα εξασφαλίσαμε για να τα παρουσιάσουμε στο αναγνωστικό μας κοινό, προειδοποιώντας έτσι τους Έλληνες για το «τι μέλλει γενέσθαι»...
Ένας «μαιτρ» της παγκόσμιας πολιτικής είναι αναμφίβολα ο, ηλικίας 91 ετών πλέον, πρώην υπουργός εξωτερικών των ΗΠΑ Henry Kissinger. Ήδη σε κλασικά του έργα, όπως π.χ. το “Diplomacy” και το “Years of renewal” (το πρώτο κυκλοφόρησε στα ελληνικά, το δεύτερο νομίζουμε όχι), που δημοσιεύτηκαν στη δεκαετία του 1990, βλέπουμε μία πλήρη ανάλυση των διεθνών σχέσεων, αλλά και των επιδιώξεων των ΗΠΑ μέσα από την ιστορική εμπειρία. Στο έργο του “Diplomacy” ο Kissinger αναφέρει χαρακτηριστικά για τη Νέα Παγκόσμια Τάξη (δική μας μετάφραση):
«Αναδύεται ένας κόσμος, ο οποίος σε πολλά πράγματα θυμίζει την Ευρώπη του 19ου αιώνα, αλλά τη φορά αυτή σε παγκόσμια κλίμακα. Μπορούμε να ελπίζουμε ότι θα επικρατήσει κάτι παρόμοιο με το σύστημα Μέτερνιχ, όπου η ισορροπία των δυνάμεων θα ενισχύεται από τις κοινά αποδεκτές αξίες. Στη σύγχρονη εποχή οι αξίες αυτές δεν μπορούν παρά να είναι μόνο δημοκρατικές» [ΣΗΜ.: ως «δημοκρατικές» ο Kissinger, με καθαρά οργουελικό τρόπο, εννοεί τον ολοκληρωτισμό της Νέας Εποχής, με την κυριαρχία των διεθνών τοκογλύφων και την αφαίμαξη των λαών του πλανήτη από κάθε ικμάδα δύναμής τους...].
Να τώρα τι είχε δηλώσει, ως «προφήτης» της διεθνούς πολιτικής σκηνής, ο αποκαλούμενος και ως «μάγος της διπλωματίας» Henry Kissinger σε συνέντευξή του, τον Ιανουάριο του 2012, στην εφημερίδα “The Daily Squib”. Τα λεγόμενα του Kissinger (που τα αφήνουμε ασχολίαστα) είναι φανερό ότι μας προετοιμάζουν για τα μέλλοντα να συμβούν δραματικά γεγονότα, σύμφωνα με τους σχεδιασμούς των διάφορων «στοών», «λεσχών» και «ιερατείων»... Ακολουθεί το χαρακτηριστικό απόσπασμα από την εν λόγω συνέντευξη:
«Οι ΗΠΑ χτυπούν εμμέσως τη Κίνα και τη Ρωσία, ενώ το τελευταίο χτύπημα θα είναι απέναντι στο Ιράν που είναι και ο βασικός εχθρός του Ισραήλ. Δώσαμε (οι ΗΠΑ) το δικαίωμα στην Κίνα και τη Ρωσία να αυξήσουν τη στρατιωτική τους δύναμη. Ο επικείμενος πόλεμος θα είναι σκληρός και ο νικητής μόλις ένας, εμείς. Η Ε.Ε. γνωρίζει καλά τι έρχεται και βιάζεται να δημιουργήσει έναν σχηματισμό τύπου υπερκράτους που θα τις δώσει ευκαιρίες, αλλά κυρίως θα εγγυηθεί την επιβίωσή της.
Αν είστε ένας απλός άνθρωπος το καλύτερο που έχετε να κάνετε είναι να προετοιμαστείτε για πόλεμο και να μετακομίσετε στην επαρχία ζώντας σε φάρμα. Καλό θα ήταν να έχετε μαζί σας και όπλα, για να αντιμετωπίσετε τις ορδές των πεινασμένων. Αν ανήκετε στην ελίτ, τότε θα υπάρχουν για εσάς ειδικά καταφύγια, ωστόσο και σε αυτά θα υπάρχει κίνδυνος.
Το σχέδιο είναι να καταληφθούν πάνω από επτά χώρες της Μέσης Ανατολής για τους πόρους τους. Είναι βέβαιο ότι η Κίνα και η Ρωσία δεν θα το επιτρέψουν και κάποια στιγμή θα παρέμβουν. Αν όλα πάνε όπως τα θέλουμε, η μισή Μέση Ανατολή θα γίνει ισραηλινή.
Από τις στάχτες του πολέμου θα οικοδομηθεί μια νέα κοινωνία, μία υπερδύναμη και μία παγκόσμια κυβέρνηση. Οι ΗΠΑ έχουν όλα όσα χρειάζονται, ώστε να είναι αυτή η μοναδική υπερδύναμη»...
volcanotimes.com/
